„Секој може да се налути – тоа е лесно. Но, да се налутиш на вистинска личност, до вистинска мера, во вистинско време, за вистинска цел и на вистински начин – тоа не е лесно.“ – Аристотел
Да се биде господар, а не слуга на емоциите е клучно за постигнување благосостојба. Господар е човечката душа, а не умот. И умот и емоциите треба да ја слушаат душата, која ни зборува преку чувства, интуиција, совест, инстинкт, имагинацијa итн.
Исклучително е важно да се нагласи значајната и честопати клучна улога на емоциите во постигнувањето благосостојба, бидејќи сè уште има такви кои не се во тек со најновите размислувања и погрешно се држат до застарени верувања дека емоциите немаат никаква врска со интелигенцијата и дека тие само ни пречат во животот.
Порано се веруваше дека интелигенцијата значи ладна, објективна обработка на податоци, но модерната наука го поби ова тврдење. Искривената научна слика за емоционално празен интелектуален живот се промени кога психологијата ја препозна централната улога на чувствата и емоциите во размислувањето и донесувањето одлуки. Оттогаш почнува да се зборува за емоционалната интелигенција (EI).
Факт е дека интелигенцијата придонесува за успех во животот, но се смета дека влијанието на емоционалната интелигенција е многу поголемо, бидејќи успехот во животот е под влијание и на следните фактори кои се нејзини елементи: мотивација и упорност во случај на неуспех, совладување на расположенијата, контрола на чувствата, сочувство кон другите и надеж. Емоционалните вештини се покажаа како двојно поважни во постигнување резултати во сите области од животот од интелектот и техничките вештини.
Емоционалната интелигенција може да се објасни како способност за изразување и перцепција на емоциите, за разбирање и справување со нив, за ефикасно управување со сопствените чувства, како и во односите со другите.
Или, поедноставно кажано, овој вид интелигенција се однесува на способноста за препознавање, разбирање и управување со сопствените и туѓите емоции. Таа подразбира постоење на свест за себе и за другите, како и способност за управување со себе и вршење позитивно влијание врз другите.
Емоционалната интелигенција е важна бидејќи ни помага да останеме мотивирани и оптимисти дури и кога доживуваме неуспеси. Не ни дозволува лесно да се откажеме од целта, напротив нè насочува кон нејзино побрзо постигнување.
Постојат многу ситуации кога е потребно и важно за нас да имаме правилно разбирање на чувствата на другите луѓе, како и начин соодветно да реагираме на нив.
Ако правилно ги препознаваме, емоциите играат поважна улога во нашите животи отколку што можеби мислиме. Тие влијаат на нашето внимание, перцепција, размислување и меморија, ни даваат сила и го насочуваат нашето однесување и се основа на социјалните односи.
Емоционалната интелигенција е еден од факторите што лежат во основата на различните реакции на луѓето во слични ситуации и се однесува на препознавање на сопствените и туѓите емоционални состојби со цел поефикасно решавање на потенцијални проблеми и соодветно контролирање на нашето однесување.
Од сето ова може да се заклучи дека емоционалната интелигенција е многу моќна алатка што придонесува за постигнување на целите, ги подобрува критичните деловни односи и гради здрава, продуктивна животна средина и добра организациска култура.
Емоционалната интелигенција може успешно да се развие и подобри преку самомотивирана работа.
Мартин Матас
